Modelovanje raspršivanja vazduha radi procene karakteristika dimnjaka

Abstract

Dispersion modeling uses mathematical formulations to characterize the atmospheric processes that disperse a pollutant emitted by a source. Based on source parameters including emissions as well as meteorological inputs, a dispersion model can be used to predict concentrations at selected downwind receptor locations. In this study air dispersion modelling was used in order to evaluate the feasibility for the stack height reduction, in terms of air quality implications for the three major pollutants: SO2, NO2 and PM10. AERMOD View™ Gaussian plume air dispersion model was used. Two units, of the same coal thermal power plant, with existing separate stacks were analyzed as emission sources. Three stack heights of 200 m, 180 m, and 170 m with 6.7 m diameter were analyzed first followed by the scenario of a single, common stack for both units with the height of 180 m and 10.1 m diameter. Modeling presented in this study did not take into account background pollution levels, as it rather focused on the contribution of the given power plant to overall air quality. According to the obtained results, the scenario with 180 m high single concrete stack is the most favorable from the air quality point of view, within discussed scenarios.

U modelovanju raspršivanja koriste se matematičke formule kako bi odredile karaksteristike atmosferskih procesa koji raspršuju zagađivač koji se emituje iz nekog izvora. Na osnovu parametara izvora, uključujući emisije kao i meteorološke ulazne podatke, model raspršivanja se može koristiti za predviđanje koncentracija na izabranim lokacijama receptora u pravcu duvanja vetra. U ovoj studiji modelovanje raspršivanja vazduha izvršeno je kako bi se procenila izvodljivost (isplativost) smanjenja visine dimnjaka, u pogledu implikacija kvaliteta vazduha za tri glavna zagađivača: SO2, NO2 i PM10. Korišćen je AERMOD View™ Gaussov model dima za raspršivanje vazduha. Dve jedinice iste termoelektrane na ugalj, sa postojećim odvojenim dimnjacima, analizirane su kao izvori emisije. Prvo su analizirane tri visine dimnjaka - 200m, 180m i 170 m, sa prečnikom od 6,7 m, a zatim je usledio scenario sa jednim, zajedničkim dimnjakom za obe jedinice, koji ima visinu 180m i prečnik 10,1 m. U modelovanju prikazanom u ovoj studiji nisu uzeti u obzir nivoi okolnog zagađenja, jer je studija bila usmerena na doprinos date elektrane opštem kvalitetu vazduha. Na osnovu dobijenih rezultata, a u okviru razmatranih scenarija, scenario sa jednim betonskim dimnjakom visine 180 m predstavlja najpovoljnije rešenje sa stanovišta kvaliteta vazduha.