Upotreba Taguchi-jevog koeficijenta učešća i Pareto dijagrama u identifikaciji uticajnih faktora u eksperimentima - studije slučajeva

Abstract

U ovom radu se razmatra upotreba Taguchi-jevog koeficijenta učešća kao i prilagođenog Pareto dijagrama u cilju određivanja veličine uticaja projektovanih faktora u statistički planiranim eksperimentima (tradicionalnim ili Taguchi-jevim) na izlazne veličine u cilju određivanja najbolje kombinacije projektovanih fakora na posmatrane eksperimentalne rezultate u cilju dobijanja optimalnih rešenja. U radu su prikazane dve studije slučaja kod kojih svaki sadrži dva ekstremna rezultata. Prvi primer se odnosi na ispitivanje jednog ulaznog eksperimenta, podeljenog na tri manja u cilju ispitivanja projektovanog realnog, trodimenzionallnog radnog prostora kranista. U ovom primeru kod projektovanog eksperimenta je mereno više izlaznih veličina. Drugi primer se odnosi na dva eksperimenta koja su postavljena na isti način ali sa različitim izlaznim veličinama. Eksperimenti se odnose na geometrijske deformacije dva različita dela razvodnika optičkih kablova koji su različitih dimenzija i izrađuju se od različitih materijala, ali istim procesom livenja plastike, pri čemu je pokazano da eksperimenti imaju različite izlazne veličine, takve da jedan daje rezultate koji su upotrebljivi u praksi, dok su rezultati drugog eksperimenta neupotrebljivi usled velike slučajne greške. Shodno tome rad daje smernice za korišćenje Taguchi-jevog koeficijenta učešća i Pareto dijagrama za efektivno određivanje uticajnih faktora i njihove veličine u oblasti planiranja eksperimenata.

This paper considers the usage of Taguchi's contribution ratio as well as an adjusted Pareto diagram for determining the size of influential design factors in experimental design on output values in order to determine the best combination of input factors, as well as factors that can determine output. Two case studies that cover extreme examples are presented in that aim. The first case study examines one input workspace design distributed on tree experimental designs defining space coordinates. Every design has several output values that were measured. The second case study presents two experiments regarding injection of plastic molding process, with same input factors at parts which are different in material and dimensions with geometric deformations as output. It was shown that different experiments lead to different results, of which one is acceptable, while other is useless for further examinations. Accordingly, this paper gives guidelines how to use Taguchi's contribution ratio and Pareto diagram effectively in determination of influential factors in experiments.