Analiza distribucije opterećenja kod mešovito nošenih mostova primenom rezilijentnih abatmenata

Abstract

Uvod Razlike u odgovoru zuba i implantata na opterećenje mogu imati za posledicu niz bioloških i tehničkih komplikacija u uslovima delovanja okluzalnih sila. Cilj rada Cilj ovog rada je da se analizira distribucija opterećenja kod mešovito nošenih mostova sa primenom rezilijentnog TSA abatmenta (Titan Shock Absorber, BoneCare GmbH Germany), kao i konvencionalnog nerezilijentnog abatmenta primenom metode konačnih elemenata (MKE). Metode rada U ovom radu napravljena su dva osnovna 3D modela. Na jednom implantatu i modelu korišćen je standardni nerezilijentni abatment, a na implantatu drugog modela korišćen je rezilijentni TSA abatment. Na virtuelnom modelu su modelirane konture zuba, PDL-a, sluzokože, implantata, kortikalne i spongiozne kosti, abatmenta i suprastrukture. U eksperimentu je korišćena vertikalna sila od 500 N, koja je primenjena u tri različita slučaja aksijalnog opterećenja. Metodom konačnih elemenata izračunavani su potom Fon Mizesovi ekvivalentni naponi u korenu zuba i parodoncijumu, implantatu i periimplantatnom tkivu. Rezultati Na modelu kod koga je primenjen nerezilijentni abatment, maksimalne vrednosti napona i deformacije u sva tri slučaja su registrovane u kortikalnom delu kosti oko zuba i implantata u zavisnosti od napadne tačke sile (maksimalan napon 49,7 MPa). Vrednosti napona i deformacija na modelu sa primenom rezilijentnog TSA abatmenta pokazale su sličnu raspodelu u kosti, međutim ove vrednosti su višestruko manje nego kod modela sa nerezilijentnim abatmentom (maksimalan napon 28,9 MPa). Zaključak Primena rezilijentnog TSA abatmenta dovodi do ravnomernije raspodele napona i deformacije u koštanom tkivu oko zuba i implantata pod dejstvom vertikalnih sila. Izmerene vrednosti su višestruko manje nego na modelu sa nerezilijentnim abatmentom.

Introduction Differences between the tooth and implant response to load can lead to many biological and technical implications in the conditions of occlusal forces. Objective The objective of this study was to analyze load distribution in tooth/implant-supported fixed partial dentures with the use of resilient TSA (Titan Shock Absorber, BoneCare GmbH, Augsburg, Germany) abutment and conventional non-resilient abutment using finite element method. Methods This study presents two basic 3D models. For one model a standard non-resilient abutment is used, and on the implant of the second model a resilient TSA abutment is applied. The virtual model contains drawn contours of tooth, mucous membranes, implant, cortical bones and spongiosa, abutment and suprastructure. The experiment used 500 N of vertical force, applied in three different cases of axial load. Calculations of von Mises equivalent stresses of the tooth root and periodontium, implants and peri-implant tissue were made. Results For the model to which a non-resilient abutment is applied, maximum stress values in all three cases are observed in the cortical part of the bone (maximum stress value of 49.7 MPa). Measurements of stress and deformation in the bone tissue in the model with application of the resilient TSA abutment demonstrated similar distribution; however, these values are many times lower than in the model with non-resilient TSA abutment (maximum stress value of 28.9 MPa). Conclusion Application of the resilient TSA abutment results in more equal distribution of stress and deformations in the bone tissue under vertical forces. These values are many times lower than in the model with the non-resilient abutment.